تریاک-اوپیوم

دراین مقاله قصد داریم به صورت گذرا و با نگاهی اجمالی یکی از قدیمی‌ترین و شایع ترین مواد مخدر یعنی تریاک را مورد بررسی قرار دهیم زیرا گفتنی‌ها در مورد تریاک به قدری گسترده است که به طور قطع نمی‌توان آن‌ها را در یک مقاله گنجانید.سابقه استفاده از تریاک توسط انسان به گذشته‌های بسیار دور بر می‌گردد ، آن قدر دور که می‌توان گفت از زمانی که انسان با طبابت و مقابله با بیماری‌ها آشنا شد با تریاک نیز به عنوان یک ماده دارویی آشنا شده است. به عنوان مثال در مصر باستان در حدود 4 هزار سال قبل از میلاد استفاده از تریاک توسط طبیبان آن زمان مرسوم بوده است. در دیگر تمدن‌های باستانی نیز آن گونه که تاریخ حکایت می‌کند رد پای تریاک را می‌توان مشاهده نمود. اگر قدری به جلو بیاییم و تاریخ قرون اخیر و نزدیک را بررسی کنیم می‌بینیم تریاک از حد و اندازه‌های یک ماده گیاهی با استفاده‌های دارویی و سطحی ، پای خود را فراتر گذاشته و به عنوان کالایی که بسیار مورد توجه بوده است ، پا به میدان می‌گذارد تا جایی که به خاطر آن مسائلی چون لشکرکشی‌ها ، جنگ‌ها ، فتح سرزمین‌ها و غیره نیز مطرح می‌شود. از مهمترین این رویدادها می‌توان به تولید تریاک در هندوستان توسط کمپانی هند شرقی و صدور آن به کشور چین که در قرن نوزدهم باعث بروز چندین جنگ میان دو کشور چین و انگلستان گردید ، اشاره کرد.

 در آن زمان مصرف تریاک در بین چینی‌ها به شدت شیوع پیدا کرده بود و فروش تریاک توسط کمپانی هند شرقی در چین مهمترین و کلان‌ترین درآمد این کمپانی محسوب می‌شد. امپراطوری چین نیز که متوجه تخریب تریاک در بین آحاد مردم خود شده بود هرزمان که اقدام به مقابله یا ممنوعیت ورود تریاک می کرد ، با جنگی سخت روبرو می‌شد و معمولاٌ در این جنگ‌ها شکست می‌خورد. جالب است بدانید که جزیره تایوان را کشور چین به عنوان غرامت یکی از همین جنگ ها به طرف مقابل خود واگذار کرد که در سال 2000 میلادی مجدداٌ به چین واگذار گردید. تریاک توسط هندی‌ها و چینی‌ها به بسیاری از کشورهای اروپا ، آمریکا و همین طور کشور خودمان رسوخ کرد. تاریخچه مصرف تریاک در کشور ما از زمانی که به عنوان یک پدیده قابل بررسی است ، به حدود 200 سال قبل برمی‌گردد. زمانی که مردم برای مقابله با بیماری‌هایی مانند وبا ، تریاک مصرف می کردند و پس از مدتی دچار مصرف دائمی آن شده و به ْآن اعتیاد پیدا می‌کردند.بررسی سیر تاریخی مصرف این ماده در کشورمان تا به امروز مطلبی نیست که بتوانیم در این نوشتار به آن به پردازیم اما آن چه که برای ما مهم و قابل بررسی است جایگاه تریاک به عنوان یک ماده گیاهی و دارویی و شناخت عوارض و خواص مثبت و منفی آن است. 
آنچه امروزه در ذهن بسیاری از مردم از عوام گرفته تا خواص نسبت به شناخت تریاک وجود دارد ، چیزی جز نگاهی منفی ناشی از نگریستن به عوارض سوء مصرف این ماده نیست. از این دیدگاه تریاک یک ماده مخدر است که مصرف آن باعث تخریب وجود انسان ، اعتیاد ، بیماری ، بدبختی و بیچارگی است. از این دیدگاه تریاک یک سم است ( در زمان‌های قدیم کسانی که قصد خودکشی داشتند با خوردن تریاک اقدام به این کار می‌کردند) از این دیدگاه تریاک یک ماده کشنده است که استفاده ای جز سوء مصرف ندارد. ماده‌ای است که بایستی به شدت از آن دوری کرد و نسبت به آن تنفر داشت . ماده‌ای است که باید نیست و نابود شود و اثری از آن نباشد . 
تمامی این دیدگاه‌ها ناشی از نگریستن فقط به یک روی سکه است. رویی از سکه تریاک که فقط نشان دهنده عوارض ناشی از سوء مصرف این ماده به دلیل عدم آگاهی ، جهل ، نادانی و عدم شناخت انسان و عدم درک او از استفاده صحیح می باشد. شکی نیست که این دیدگاه‌ها واقعی است و مصائب ذکر شده در سوء مصرف این ماده وجود دارند و غیر قابل انکار. 
حال اگر روی دیگر سکه را بررسی کنیم می‌بینیم تریاک یکی از شاه‌کارهای خلقت خداوند در بخش گیاهان دارویی است. تریاک ماده ای است که امروزه در علم پزشکی و داروسازی جایگاهی بسیار مهم و ارزشمند دارد.

 مرفین اولین و مهمترین ترکیب تریاک است که در بین تریاک های مختلف مقدار آن از 3 تا 23% متغیر است.مرفین در پزشکی امروز که اغلب داروهای مسکن ، ضد درد ، بیهوش کننده و غیره از آن تهیه می شود به قدری مهم و حیاتی است که تصور نبود آن غیر ممکن است.

کدئین دومین ترکیب مهم تریاک است. کدیین نیز در صنعت داروسازی جایگاهی بسیار مهم دارد و طیف وسیع داروهای کدیین دار را همه ما می‌شناسیم و نقش آن ها بر هیچ‌کس پوشیده نیست. نارسیین ، نارکوتین ، تبایین ، پاپاورین ، لودانیزین ، کوتامین ، کدامین ، لودانین ، و غیره که تا 25 مورد ادامه دارند همگی آلکالوییدهای تریاک هستند که تمامی آن ها استفاده و کاربرد دارویی دارند.با نگاهی به این ترکیبات ، طیف وسیع اثرات آن‌ها و کاربرد آن‌ها در داروهای مختلف مشاهده می‌کنیم در سیستم دارویی که امروزه بشر با تمامی تکنولوژی و دانش پیشرفته خود در اختیار دارد و با استفاده از آن به رویارویی و مقابله با بیماری‌ها می‌رود ، تریاک و ترکیبات آن بدون اغراق جایگاه اول را به عنوان ماده اولیه دارویی به خود اختصاص داده است. وضعیت فوق نشان می دهد که تنها نگرش منفی داشتن نسبت به این ماده و آفریده شگفت انگیز خداوند بی انصافی است و اگر بخواهیم در مورد این ماده به درستی قضاوت کنیم بایستی هر دو روی سکه را مد نظر قرار دهیم . 
شایان ذکر است در حال حاضر مواد مخدر جدید مانند کراک ، شیشه یا آیس یا کریستال چنان تخریبی در مصرف کننده به وجود می‌آورند که تخریب تریاک در مقابل آن‌ها صفر است. 

سوء مصرف و عوارض نامطلوب ناشی از آن و استفاده صحیح و کاربرد شفا بخش و زندگی بخش آن. 

استفاده صحیح و استفاده غلط و نابجا موضوعی نیست که فقط منحصر به تریاک باشد بلکه هر موضوع دیگری نیز می‌تواند در این قالب یعنی استفاده درست و غلط گنجانده شود . هر موضوعی را می توان از این زاویه بررسی کرد و به جرأت می‌توان گفت هیچ موضوعی نیست که خارج از این چهارچوب باشد.که مثلاً بتوانیم بگوییم این مسئله فقط کاربرد منفی دارد و یا فقط کاربرد مثبت دارد. هر چیزی در هستی دارای هردو نوع کاربرد می باشد و این موضوع یکی از ظرافت‌های خاص خلقت خداوند و یکی از پایه‌ها و اصول خلقت خداوند است یعنی جمع اضداد.
این که کدام یک از این کاربردها مورد استفاده قرار گیرد به دانایی ، تشخیص ، معرفت و شناخت انسان بر می‌گردد. ابزاری ساده مثل چاقو که در هر خانه‌ای یافت می شود و به آن نیاز است ( کاربرد مثبت ) و آدم کشی و چاقو کشی ( کاربرد منفی ) ، گرفته تا سرآمد تکنولوژی بشری یعنی انرژی هسته‌ای که می‌توان از آن در تولید انرژی استفاده کرد ( کاربرد مثبت ) و همین طور می‌توان از آن بمب اتم ساخت ( کاربرد منفی ) . حتی آب که حیاتی ترین عنصر زندگی است در حالت هایی می‌تواند ویرانگر، مخرب و باعث مرگ و نابودی شود. 
قدر مسلم وجود کاربرد منفی و استفاده نادرست از هر موضوعی نمی تواند دلیلی برای کنار گذاشتن آن موضوع ، دوری از آن و منفی نگری نسبت به آن امر باشد. 
تریاک ، این ماده قدرتمند دارویی و عجیب همانقدر که می تواند باعث ایجاد بیماری ، اعتیاد ، فلاکت و بدبختی باشد ، همانقدر که در تهیه مواد مخدر مختلف نظیر هرویین و این روزها کراک ( که از هرویین به دست می آید ) می تواند مخرب و ویرانگر باشد به همان اندازه و حتی به مراتب بیشتر از آن قدرت شفا بخش و زندگی بخش دارد. اصولاً هر موضوع و یا امری که در بعد منفی دارای قدرت تخریب و نابودی بالایی باشد ، در بعد مثبت و استفاده صحیح و یا به دیگر سخن در جهت صراط مستقیم می‌تواند با قدرتی بسیار بیشتر به کمک انسان در زندگی و رویارویی با با مسائل منفی بیاید. 


اعتیاد به موادمخدر که بارزترین و مهمترین عارضه منفی ناشی از سوء مصرف و سوء استفاده تریاک به عنوان ماده اولیه می‌باشد ، موضوعی است که سال‌هاست ذهن بشر را به خود معطوف کرده است. به راستی درمان آن چگونه است. با چه دارویی ؟ با چه روشی ؟ در چه مدت زمانی ؟ این‌ها حداقل سؤالاتی هستند که در بخش درمان اعتیاد ، بشر همیشه با آنها روبه‌رو است. در طول تاریخ جواب‌هایی بی‌شمار و گوناگون به این سؤالات داده شده است. روش‌های مختلف برای درمان این بیماری پیشنهاد شده است و همینطور بازار وسیعی از داروهای ترک اعتیاد نیز وجود داشته و وجود دارد. اما به راستی این جواب‌ها ، این روش ها و این داروها تا چه اندازه مؤثر و مفید بوده‌اند ؟ آیا توانسته‌اند یک نفر بیمار یا یک مصرف‌کننده خواهان رهایی از اعتیاد را برای همیشه از این بیماری نجات دهند و او را درمان کنند ؟ به‌گونه‌ای که شخص پس از قطع مصرف یک انسان متعادل و با راندمان باشد و وسوسه و میل مصرف مجدد را نداشته باشد. یا اینکه فقط مصرفش را قطع می‌کند و پس از قطع مصرف تنها چیزی که وجود ندارد تعادل و حال خوب است. آیا این روش‌ها توانسته‌اند در مقابل این پدیده به صورت قوی و کارآمد ظاهر شوند و یا حد اقل قدری از گسترش آن جلوگیری کنند ؟ ما قصد نداریم به این سؤالات جوابی بدهیم که مورد قبول همگان واقع شود و یا بگوییم که جواب درست فقط همین است که می‌گوییم. اما می‌توانیم نتایج تحقیقات و تجربیات خود را آن گونه که هست بیان کنیم قضاوت در درست یا نادرست بودن آن به عهده شماست. 
جمعیت احیای انسانی کنگره 60 یک سازمان غیردولتی و مردمی و تحقیقاتی است که در زمینه آموزش ، پیشگیری ، مهار و درمان اعتیاد به تحقیقات می‌پردازد و نتایج کاربردی آن به وضوح و عینه قابل مشاهده است. دانش و علم کنگره 60 در خصوص اعتیاد و درمان آن دانشی نیست که فقط در حد سخن و حرف باشد بلکه کاملاً جنبه کاربردی داشته و نتایج مثبت آن بر روی صدها و هزاران‌نفر قابل مشاهده و بررسی است. کنگره 60 توسط بنیان‌گذار خود آقای مهندس دژاکام روشی نوین را جهت درمان اعتیاد در دستور کار خود دارد. این روش کشف و یافته‌ای است که حاصل 17 سال تجربه اعتیاد و بیش از 10 سال تحقیق در این خصوص می‌باشد. این روش طول درمان بیماری اعتیاد را 11 ماه می‌داند و بهترین ، کامل‌ترین ، کم‌عارضه‌ترین ، سالم‌ترین و با راندمان‌ترین دارو برای درمان این بیماری را خارج از بحث‌های قانونی ، تریاک می‌داند. آری همان تریاک که عامل ایجاد بیماری و اعتیاد بوده است در اینجا به عنوان دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد. 
اگر بپرسید چرا 11 ماه ؟ می‌گوییم به این دلیل که سیستم تولید کننده مواد شبه‌افیونی که بر اثر مصرف ماده‌مخدر و ورود مرفین خارجی یا سایر ترکیبات دارویی ضد درد ، آرام‌بخش ، خواب‌آور و . . . از کار افتاده است و برای درمان بایستی راه‌اندازی شود ، تحت هیچ شرایطی در کوتاه مدت قابل راه‌اندازی نیست زیرا یک فرایند بازسازی سلولی در سیستم عصبی و مغز است که گذشت زمان جزو لاینفک آن است. در کنگره 60 نتایج تحقیقات انجام شده و تجربیات صدها و حتی هزاران نفر که از این روش استفاده کرده‌اند نشان می‌دهد راه اندازی این سیستم با بالاترین راندمان در کمتر از 11 ماه امکان پذیر نیست. 
اگر بپرسید چرا تریاک ؟ می‌گوییم بخش عمده موادمخدر مصرفی موجود یا خود تریاک است و یا از خانواده تریاک نظیر شیره و سوخته تریاک و یا بدست آمده از مرفین تریاک نظیر هرویین و کرک و یا سایر ترکیبات دارویی نظیر متاآمفتامین ، بنزودیازپین‌ها ، باربی‌تورات‌ها و همینطور ضد دردهای غیر مخدر و آرام‌بخش‌ها و ضد افسردگی‌ها می‌باشد که همگی آن‌ها دقیقاً روی سیستم تولیدکننده مواد شبه‌افیونی اثر مستقیم می‌گذارند و آن را از کار می‌اندازند حتی اگر به طور مستقیم دارای مرفین نباشند. فقدان مواد شبه‌افیونی جسم را هیچ ماده‌ای نمی‌تواند به صورت کامل پوشش دهد. تنها ماده‌ای که به صورت کمپلکس دارای جمیع خواص موادمخدر و داروهای فوق می‌باشد و می‌تواند بهترین جایگزین برای مواد شبه‌افیونی جسم باشد آن هم با کمترین عارضه ، تریاک است. زیرا تریاک و ترکیبات آن به طور کامل طبیعی و گیاهی است و عوارض مواد و یا داروهای شیمیایی را ندارد. در این روش مصرف‌کنندگان موادمخدر به منظور درمان و مانند یک دارو تریاک را مصرف می‌کنند البته نه بی‌حساب و کتاب و نه به منظور سرخوشی و لذت‌جویی ، بلکه با محاسبات دقیق و برنامه‌ریزی دقیق زمانی ، آن هم در حد نیاز جسم. در این روش هر 21 روز که یک پله یا توقف و پریود کاملاً محاسبه شده و دقیق و علمی می‌باشد ، 20 درصد از مقدار مصرف قبلی توسط راهنما کاهش داده شده و تیپر می‌شود. این کاهش در حدی است که به هیچ‌ وجه عوارض شدید خماری را به دنبال ندارد و عوارض آن کاملاً خفیف و قابل تحمل است در حدی که جسم و سیستم تولیدکننده مواد شبه‌افیونی می‌تواند به راحتی با آن هماهنگ شده و به اندازه کاهش صورت گرفته در مصرف موادمخدر ، مواد شبه‌افیونی طبیعی را تولید کند و جای خالی آن را پر کند. 
این افزایش تولید در بدن بعد از گذشت حداکثر یک‌هفته از کاهش مصرف موادمخدر به خوبی خود را نشان می دهد و شخص به وضوح آن را حس می‌کند. این فرایند ادامه می‌یابد تا جایی که مصرف‌کننده در آخرین پله خود به مقدار یک گرم برای مصرف 30 روز می‌رسد. در این پله شخص روزانه حدود 33 میلی‌گرم تریاک را مصرف می‌نماید که بسیار ناچیز است. در این مقطع سیتم تولیدکننده مواد شبه‌افیونی جسم به حداکثر تولید و کارایی خود رسیده است و به طور کامل آمادگی قطع مصرف تریاک را دارد. زمانی که دستور قطع مصرف صادر می‌شود شخص بدون کوچکترین عارضه و تغییری مصرف خود را قطع می‌کند. باور این موضوع شاید کمی سخت باشد اما حقیقتی است امکان‌پذیر. 

این جانب نویسنده مطلب با همین روش اعتیاد خود را به تریاک در کنگره 60 درمان کرده‌ام و در روزهای پس از قطع مصرف باور این موضوع برای خودم هم سخت بود چه رسد به دیگران. در کمال ناباوری می‌دیدم که مواد مصرف نمی‌کنم و حالم خوب است شب به راحتی می‌خوابیدم و صبح به راحتی بیدار می‌شدم بدون کوچکترین ناراحتی. شرح کامل این روش را می‌توانید در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر و یا در مانیفست کنگره 60 و یا مقاله علمی اعتیاد ، درمان و راه‌کارهای مناسب نوشته مهندس حسین دژاکام در همین سایت (www.congress60.org) مطالعه کنید. در کنگره 60 می‌توانید حضوراً صدها نفر از مصرف‌کنندگان موادمخدر مختلف که با این روش اعتیاد خود را درمان کرده‌اند را ببینید و با آن‌ها صحبت کنید البته اگر مایل باشید زیرا درب کنگره 60 همیشه به روی شما باز است . 
یکی از نکات ظریف و تعجب‌ برانگیز که در بسیاری از بچه‌های کنگره 60 که از این روش استفاده کرده‌اند مشاهده شده ، این است که بعضی از این افراد علاوه بر بیماری اعتیاد دارای بیماری‌های دیگری نظیر بیماری قلبی ، کبدی ، گوارشی ، عصبی و روانی و حتی نازایی بوده‌اند که بعد از گذراندن دوره 11 ماهه درمان تدریجی با استفاده از تریاک به عنوان دارو و قطع مصرف متوجه شده‌اند بیماری آن‌ها که شاید به ظاهر ارتباطی با اعتیاد نداشته است نیز از بین رفته و یا درمان شده است. آنچه که از ظاهر موضوع قابل برداشت و استنباط می‌باشد این است که در این دوره 11 ماهه که سیستم تولیدکننده مواد شبه‌افیونی به بازسازی خود می‌پردازد و از آنجایی که ترشحات این سیستم نظیر دینورفین‌ ، اندروفین‌ها ، انکفالین‌ها و سایر واسطه‌های شیمیایی فعال در سیستم عصبی که روی عملکرد تمامی بخش‌های جسم اثر می‌گذارند ، به گونه‌ای بازنگری و چکاپ صورت می‌گیرد و تمامی بخش‌ها تحت تأثیر این بازسازی قرار گرفته و با آن هماهنگ می‌شوند و بسیاری از بیماری‌ها و ناراحتی‌های دیگر نیز در این مدت از بین می‌روند . 
یکی از بچه‌ها به نام کورش علاوه بر اعتیاد به تریاک دارای مشکل قلبی نیز بود به گونه‌ای که ریتم ضربان قلب او هیچ گونه نظم خاصی نداشت و پزشکان حتی از جراحی او نیز ناامید بودند. کوروش بعد از درمان اعتیاد خود با این روش نه تنها اعتیادش درمان شد بلکه مشکل قلبی او نیز تا 90 درصد از بین رفته است. یکی دیگر از بچه‌ها موهای سرش بر اثر ترک‌های پی‌درپی و اشتباه و استفاده از داروهای شیمیایی به طور کامل ریخته و طاس شده بود. پزشکان معتقد بودند رویش موهای او به هیچ وجه امکان‌پذیر نیست. حسین حتی به خارج از کشور نیز رفته بود و نتیجه‌ای عایدش نشده بود وضعیت سر و پوست سر حسین به گونه‌ای بود که با دیدن ان انسان دچار حالت بد و چندش‌آور می‌شد. اما در حال حاضر حسین بعد از گذراندن روش درمان تدریجی و درمان اعتیاد خود با تریاک ، موهایی دارد که همه به او غبطه می‌خورند ، کسی باورش نمی‌شود که او طاس بوده است. یکی دیگر از بچه‌ها بر اثر سال‌ها مصرف تریاک و الکل با هم دچار مشکل بی‌نظمی در کارکرد تیروئید بود ، او نیز بعد از درمان اعتیاد خودش با روش درمان تدریجی مشکل تیروئیدش به صورت کامل از بین رفت. خود من زمان اعتیاد دچار ناراحتی معده و دستگاه گوارش بودم اما بعد از درمان اعتیاد با روش تدریجی و با استفاده از تریاک در حال حاضر کوچکترین اثری از آن بیماری گوارشی وجود ندارد. تمامی این بچه‌ها در طول دوره درمان خود حتی یک عدد قرص یا داروی شیمیایی مصرف نکرده‌اند. به طور قطع این تغییرات و درمان شدن‌ها با مسئله استفاده از تریاک در درمان اعتیاد به عنوان دارو و دوره 11 ماهه بازسازی سیستم تولیدکننده مواد شبه‌افیونی ارتباط مستقیم دارد. حال مکانیزم آن به صورت دقیق به چه شکل عمل می‌کند امری است که محققین آینده به طور قطع به آن خواهند پرداخت و زوایای پنهان آن را خواهند شکافت. 
کسانی که در کنگره 60 با روش درمان تدریجی و با استفاده از تریاک با عنوان دارو اعتیاد خود را درمان کرده‌اند برای همیشه دفتر اعتیاد را در زندگی خود بسته‌اند آن‌ها در طول 11 ماه دوره درمان نفس گرسنه خود را تربیت کرده و خواسته نامعقول مصرف موادمخدر را به صورت کامل در خود ریشه‌کن کرده‌اند. نیاز آن‌ها به طور کامل بر طرف شده است و بعد از قطع مصرف مواد هیچ‌گونه میل و نیازی به مصرف در خود احساس نمی‌کنند زیرا جسم آن‌ها به اندازه کافی قویترین موادمخدر را تولید می‌کند. در طول این مدت آ‌ن‌ها با شرکت در جلسات و کارگاه‌های آموزشی تفکرات و جهان‌بینی خود را از حالت افیونی و معتاد گونه خارج کرده و به سطحی از دانایی رسیده‌اند که دیگر فکر مصرف موادمخدر و لذت‌ها آن حتی در ذهنشان هم خطور نمی‌کند. حتی اگر در بدترین شرایط و آلوده‌ترین محیط‌ها نیز قرار بگیرند کوچکترین تأثیر‌پذیری از محیط آلوده نخواهند داشت. آن‌ها تنفری از تریاک ندارند و از آن فرار نمی‌کنند زیرا نیک می‌دانند که تریاک هرچند به دلیل عدم‌آگاهی و تصورات غلط و استفاده ناصحیح از آن عامل اعتیاد و بسیاری از مشکلات در زندگیشان بوده است ، اما از سویی دیگر همین تریاک به عنوان دارو نجات‌بخش آن‌ها و عامل درمان و رسیدن به سلامتی بوده است. نسبت به تریاک نه تنفری وجود دارد و نه عشق و دوست داشتن. حساب آ‌ن‌ها با تریاک به طور کامل صفر شده است و به همین دلیل بدون کوچکترین تأثیر‌پذیری و به راحتی از کنار آن رد می‌شوند ، در غیر اینصورت یعنی وجود تنفر و یا عشق و دوست داشتن که هر دوی این حالات نشان‌دهنده وجود وابستگی و عدم درمان است باعث می‌شود شخص نتواند بدون تأثیر‌پذیری از کنار آن بگذرد .

تریاک به شکل ماده قهوه ای تیره رنگ به گونه دلمه شده مانند پلا ستیک وجود دارد. تریاک شیره الکالویید داری است که از تیغ زدن گرز خشخاش لخته شدن شیره خشخاش نارس به دست میآید. تخمدان حاوی دانه های خشخاش، بیضی  شکل است که گلبرگهای صورتی رنگ دارد. وقتی این گلبرگها روبه پژمردگی می رود، با تیغ زدن تخمدان نارس، عصاره شیری رنگی شروع به تراوش می کند که در مجاورت هوا به صورت (دلمه) شده پس از گذشت یک شبانه روز به رنگ قهوه ای و گاهی سیاه در می آید و به حالت صمغی چسبیده بر جدار خارجی تخمدان باقی می ماند که آن را تراشیده و جمعآوری می کنند. 
 تاریخچه تریاک 
بوته خشخاش از گیاهان آسیای صغیر بوده است. مارسل گرانیرد معاون سابق بخش کنترل  مواد مخدر در سازمان ملل متحد، متخصص و داروشناس و نزوئلا یی در این باره گفته است که:
 لوحه های سومری متعلق به سه یا چهار هزار سال پیش از میلا د مسیح مطالبی پیرامون گیاه تریاک نوشته  شده آن را (گیاه شادی بخش) نامیده اند.
متون آشوری، مصری و یونانی در مورد استفاده تریاک در زمانهای قدیم مطلب بسیاری دارند.
هرودت، ارسطو و هیپوکرات در کتابهایشان از تریاک بسیار سخن گفته اند. زنان مصری از شربت تریاک برای فرونشاندن خشم و تسکین غم استفاده می کرده اند، از زمان (ارسطو) تا (ویرژیل) شاعر رومی و دیگر نویسندگان یونان و رم همواره از خشخاش و تریاک سخن گفته اند. صحبت از آن، در قرون وسطی نیز ادامه یافت.
 برخی مطالعات نشان می دهد، این ماده در قرن هشتم (میلا دی) در هند رایج شده و عده ای عقیده دارند، سابقه استفاده از آن در هند به دروازه قرن قبل از لشکر کشی اسکندر مقدونی می رسد.
در ایران، پزشکان عالی قدری مانند شیخ الرییس ابوعلی سینا و ابوبکر محمدبن زکریای رازی از تریاک در مواد گوناگون بیماری ها استفاده کرده اند و در اشعار شعرایی که پس از این دو دانشمند می زیسته اند، به موارد طبی تریاک اشاراتی شده است.
اگر چه خوردن تریاک در چین معمول بود، ولی دود کردن و کشیدن تریاک از آمریکای شمالی به چین رسید و رایج گردید. بعضی از مردم تریاک را با توتون مخلوط می کردند، و به زودی کشیدن تریاک به حدی بین مردم گسترش یافت و عمومی شد که حتی به درباریان هم سرایت کرد و به عنوان یک مشکل بزرگ اجتماعی چین درآمد که در سال 1729 م . توسط امپراتور یانگ چینگ ممنوع اعلا م شد.
درایران کشت تریاک در دوره سلسله صفویه برای مصرف داخلی که درایران گسترش سرسامآوری داشته، تا حدی که بعضی از پادشاهان این سلسله هم معتاد بودند، ولی با دقت در اشعار شعرای پیش از این تاریخ گویا ایرانیان پیش از این دوره هم تریاک خواری داشته اند.
فریر (Freyer) طبیب و جراح کمپانی انگلیس هند شرقی که در سال 1087 ه. ق از ایران دیدن کرده، در سفر نامه خود می نویسد:«  ایرانی ها هر وقت که بخواهند کیفور شوند، تریاک مصرف می کنند» .و اضافه می نماید: «که معتادین می توانند مقدار زیادی ازاین ماده  مصرف کنند بدون آنکه ناراحتی پیدا نمایند و آن ها حالتی شبیه به مستی پیدا می کنند».
این سوداگران انگلیسی بودند که از یکسو به طور غیر مستقیم سعی در تشویق کشت و تولید بیشتر تریاک نموده و از سویی دیگر تریاک را در سطح گسترده ای در سراسر ایران گسترش دادند تا بتوانند سلطه خود را در کشورهای تحت استعمار بیشتر کنند.
در سال های جنگ جهانی دوم و پی  آن قاچاق مواد افیونی و اعتیاد به آن رواج بیشتری پیدا می کند، تا آنکه در سال 1334 ه. ش قانون منع کشت  خشخاش و جلوگیری از مصرف غیر طبی تریاک ازتصویب مجلس گذشت و در سال 1348 دولت وقت، قانون منع کشت خشخاش را  لغو کرده و قانون کشت محدود خشخاش و سهمیه کوپن تریاک را جایگزین آن نمود. ولی کلیه اقدامات دولت وقت،ظاهری بود و رژیم نه تنها سعی جدی در از بین بردن وحتی محدودیت آن اعمال نمی داشت، بلکه عوامل استعمار خارجی و داخلی نیز به نوعی درگسترش اعتیاد می کوشیدند.
آنچه قابل ذکر می باشد این است که در سال 1311 ه. ش ( زمان سلطنت رضا خان) هشت شیره کش خانه به طور رسمی در محله باغ فردوس کنونی دایر بود که نام آن ها را  دارالعلا ج یا شفاخانه گذاشته بودند!
خلا صه  آنکه استعمال تریاک در دوران قاجاریه، در زمان خاندان (پهلوی) گسترش یافت و علا وه بر تریاک، مصرف هرویین نیز معمول شد که  این ماده را در حدود سال 1960 م. (1339ه. ش) یک داروساز ایرانی از آلمان به ایران آورد.
انواع تریاک
تریاک خام، که عبارت از شیره خود به خود غلیظ شده گرزهای خشخاش است که بدون توجه به میزان آن، جز برای بسته بندی و ارسال، دستکاری دیگری در آن نشده باشد.
تریاک عمل شده (پرورده)، طبق تعریف لا هه، تریاک پرورده محصولی است که از تریاک خام با یک رشته عملیات مخصوص حل کردن، جوشاندن، بودادن و تخمیر به منظور تبدیل آن به عصاره برای استعمال غیر طبی تهیه می  شود.
تریاک پزشکی، تریاکی که مقدار آن (دوز) مشخص بوده و برای مصارف درمانی و پزشکی کاربرد دارد و در صنایع داروسازی هر کشوری آن را به صورت گرد یا دانه های ریز در آورده و یا با مواد  بی اثر مخلوط کرده و مورد مصرف قرار می دهند.