روان پزشک-متخصص اعصاب وروان

دکتر محمد رضا شمس انصاری

روان پزشک-متخصص اعصاب وروان

دکتر محمد رضا شمس انصاری

اختلال نقص توجه و بیش فعالی


اختلال نقص توجه و بیش فعالی

بیش فعالی (ADHD) چیست؟

بیش فعالی عارضه ای است که موجب ناتوانی فرد در تمرکز  و توجه به کار و مسائل روزانه فرد می شود.   افراد مبتلا به بیش فعالی معمولا بی قرار بوده و براحتی دچار پرتی حواس و توجه به موضوعات و مسائل دیگر می شوند.

علائم

  1. بی توجهی
اصلی ترین حالت بیش فعالی، بی توجهی کودک و یا بزرگسال به موضوعاتی است که باید به آن توجه داشته باشد.   فرد مبتلا (کودک بعنوان مثال) ممکن است مشکل در گوش دادن به معلم داشته باشد و یا نتواند مطلب را بدرستی و راحتی دنبال  کند.   اتمام کارها نیز یکی دیگر از موارد ناتوانی فرد بوده و گم کردن و نیافتن لوازم شخصی نیز از موارد شایع این بیماری می باشد.   بیش فعالان افرادی بسیاررویا پرداز بوده و مبادرت به انجام اشتباهات خیلی سطحی می کنند.   کودکان مبتلا به بیش فعالی از انجام کارهایی که نیازمند توجه مداوم داشته باشد طفره رفته و خیلی سریع بی حوصله و کلافه می شوند.
  1. بی قراری
حالت دوم بیش فعالی بی قراری و جنب و جوش زیاد است.   کودک مبتلا به این حالت از بیش فعالی قادر به آرام نشستن در یک نقطه نیست و ممکن است بطور مداوم در حالت حرکت و بالا رفتن از میز و صندلی و غیره باشد.   هنگامی که مجبور به نشستن باشند کودک بیش فعال دائما بخود پیچیده، کلافه، و در حال جابجا شدن از این پا به پای دیگر است.   نوع دیگری از ابتلا به این حالت در کودک حرّافی زیاد کودک و ناتوانی در آرام و آهسته بازی کردن است.
  1. ویری بودن (Viri)
سومین حالت بیش فعالی ویری بودن اغراق آمیز فرد مبتلاست.    ویری بودن یعنی انجام کاری که بطور آنی به ذهن فرد خطور کرده و بدرستی در مورد انجام و عواقب آن فکر نشده است.   بیش فعالان بطور اغراق آمیزی ویری بوده و به محض اینکه به کاری فکر کنند، تا انجام آن آرامش نداشته و قادر به مبادرت به هیچ کار دیگری نیستند.    بیش فعالان قادر به تحمل صف و نوبت نیستند و از اینکه حرف دیگران را قطع کرده و خودشان صحبت کنند خجالت نکشیده و ناراحت نمی شوند.   بدون فکر پاسخ دادن نیز یکی دیگر از علائم شایع بیش فعالی است.   فرد مبتلا به بیش فعالی فردی واکنشی است که بدون فکر عمل کرده و سپس در جبران و یا ادامه کار مستأصل و ناتوان می شود.
شایان توجه است که مبتلایان به بیش فعالی به یک یا ترکیبی از این حالتها دچار می باشند.   در ضمن دروغگویی ، لاپوشونی، دوباره کاری، راحت طلبی و خود خواهی هم از خصوصیات این کودکان می باشد.


آثار بیش فعالی در زندگی

عارضه بیش فعالی باعث اختلال در رشد اجتماعی و آکادمیک کودکان شده و تا آخر عمر گریبانگیر آنها می شود.   کودک مبتلا بدلیل ناتوانی در توجه، دچار افت تحصیلی و عقب ماندگی (رفتاری و اجتماعی)از دیگر کودکان هم سطح خود می شود.   ویری بودن و ناتوانی در تحمل که منجر به رعایت نکردن نوبت و قطع صحبت و حقوق دیگران می شود باعث طرد شدن کودک از جمع و ناتوانی در ایجاد و نگهداری دوستی ها می گردد.   مجموع این ناتوانی های و شکست ها باعث تضعیف اعتماد به نفس کودک شده و بروز رفتار های پر ریسک و پر خطر در کودک را افزایش می دهد.   همچنین تداوم اعتماد به نفس پایین و انزوای اجتماعی-  تحصیلی می تواند منجر به بیماری های افسردگی و انواع اختلالات اضطرابی شود.
دلایل بیش فعالی
کودکان بیش فعال از فعالیت کمتری در نقاطی از مغز که مسئولیت توجه را بر عهده دارند بهره می برند.   به عبارت دیگر مغز کودکان بیش فعال نسبت به کودکان عادی از نظر توجه عقب مانده تر است.   همچنین آن قسمت از مغز بیش فعالان که مسئولیت انتقال داده های عصبی را بر عهده دارد ساختار شیمیایی نامتعادلی دارد.   دلیل این عقب ماندگی ها و بهم ریختگی شیمیایی دقیقا مشخص نشده اما نقش ژنها بدلیل ارثی بودن بیش فعالی در خانواده بنظر غیر قابل انکار است.
 
تشخیص بیش فعالی

برای تشخیص بیش فعالی تست های آزمایشگاهی وجود ندارد.   در عوض پزشک با تکیه بر شرح رفتار هایی که والدین کودک ارائه میکنند و مشکلاتی که از مدرسه گزارش می شود اقدام به تشخیص وجود بیماری می کند.   بطور معمول ترکیبی از بی توجهی، ویری بودن، و فعالیت های پر انرژی که حد اقل برای شش ماه موجب اشکالاتی اساسی در رفتار کودک شده باشد  دال بر وجود اختلال می باشد.   شروع بیماری بیش فعالی باید هرگز بعد از سن هفت سالگی نبوده و مشکلات رفتاری می باید نا متناسب با سن کودک باشد.
 
انواع بیش فعالی

سه فرم از اختلال بیش فعالی وجود دارد.   نوع اول ترکیبی بوده که شایع ترین نوع می باشد و به کودکانی اطلاق می شود که ترکیبی از هر سه حالت ذکر شده از بیش فعالی را بروز می دهند.   نوع دوم تکانشی (ویری)-  بیش فعال می باشد که در این حالت کودک بی قرار و بی تحمل بوده و قادر به کنترل تکانه ها و ویر های شکل گرفته در فکر خود نیست.   نوع سوم بی توجهی است که در این نوع ,کودک بی قراری نداشته و باعث اختلال در کلاس درس یا ریتم عادی خانه نمی شود,  در عوض این نوع کودک قادر به نگه داشتن تمرکز خود بر روی تکالیف درسی  و یا اجرای قوانین روتین خانه و خانواده نیست.
 
 
درمان دارویی بیش فعالی

داروهای محرک عمدتا برای کمک به کودکان بیش فعال استفاده می شود که در 70 الی 80 درصد اوقات موثر می باشند.   استفاده از دارو های غیر محرک نیز برای کنترل دیگر حالات اختلال استفاده می شود.   عوارض داروهای محرک متاسفانه زیاد بوده و گاها عواقب ناخواسته جبران ناپذیری دارند.
 
روان درمانی و مشاوره در بیش فعالی

روان درمانی به کودک بیش فعال کمک می کند که قادر به کنترل کلافگی خود شده و اعتماد به نفس از دست رفته خود را بازسازی نماید.    همچنین مشاوره به والدین کودک راه کارهایی برای مدیریت بهتر و موثر تر کودک می دهد.   نوع خاصی از مشاوره که ساختن مهارت های اجتماعی نام دارد به کودک بیش فعال کمک می کند که با رعایت نوبت و تقسیم منابع ,قادر به دوست یابی و ایجاد دوستی های پایدار شده و بدین ترتیب بسیاری از رفتار های عادی را اجرا و از همنوعان خود می آموزد.   روان درمانی همراه با دارو درمانی موثرترین روش درمان اختلال بیش فعالی می باشد و بیشتر از دارو درمانی و یا روان درمانی به  تنهایی پاسخگو بوده است.
 
آموزش ویژه برای بیش فعالان

کودکان بیش فعال معمولا قادر به استفاده از مدارس عادی هستند به نحوی که نیازی به برنامه های ویژه ندارند.    اما بعضی از بچه های بیش فعال که از اختلالات رفتاری و یا ناتوانی در یادگیری رنج می برند در مدارس عادی قادر به تحصیل نبوده و احتیاج به مربیان ویژه برای ادامه تحصیل دارند.
 
اهمیت روال (روتین های) رفتاری

کودک بیش فعال قادر به یادآوری روال های عادی زندگی و کاری –تحصیلی خود نیست.   طبیعتا این ناتوانی در رعایت و انجام روال ها موجب سرزنش و عقب افتادگی کودک از زندگی و تحصیل روزمره خود می گردد.   ایجاد روال ها بصورت برنامه های نوشته شده و نصب شده در اتاق و جلوی دید کودک و رعایت کامل این روال ها توسط والدین جبران این ناتوانی کودک در یادآوری و دنبال کردن برنامه عادی زندگی وی را کرده و درمانی بسیار مهم و سودمند تلقی می شود.   این روال ها شامل زمان مشخص بیدار شدن از خواب، خوردن، بازی کردن، تکالیف مدرسه، فعالیت های مشترک خانه، بازی، و زمان خواب می باشد.
 
رژیم غذایی بیش فعالی

مهمترین فاکتور مورد نظر در تغذیه بیش فعالان در دسترس بودن حداقل 6 وعده غذایی است.   بیش فعالان و یا در واقع مبتلایان به اختلال بیش فعالی این گرایش منفی به سوء تغذیه را داشته و باید مراقب رشد صحیح فیزیکی آنها بود.   غذای خاصی وجود ندارد که مبتلایان به اختلال بیش فعالی قادر به مصرف آن نباشند و غذایی نیز نیست که در درمان بیش فعالی بطرز چشمگیری موثر باشد. اما استفاده از پروتین ها و کربو هیدراتهای سنگین مثل نانهاو ماکارانی های سبوس دار در تمرکز بیشتر آنها موثر گزارش شده است.
 
نقش تلویزیون در بیش فعالی

آکادمی متخصصین کودک در ایالات متحده آمریکا تماشای تلویزیون برای کودکان زیر دو سال را توصیه نمی کند.   برای کودکان بالای دو سال استفاده از تلویزیون بیشتر از دو ساعت در روز توصیه نمی شود.   در عوض استفاده از بازی های فکری، پازل ها، و خواندن بشدت مورد توصیه والدین است.
 
پیشگیری از بیش فعالی

از آنجا که بیماری بیش فعالی زمینه ژنتیک داشته راه پیش گیری بخصوصی موجود نمی باشد ,ولی در زنانی که در دوران حاملگی مبادرت به کشیدن سیگار,استعمال دخانیات ومصرف الکل داشته اند ,بروز این بیماری در کودکانشان بیشتر بوده است.   بنابراین رفتار های صحیح تغذیه ای و سلامت در دوران حاملگی شدیدا"مد نظر در پیشگیری ممکن ,از بروز این اختلال در کودکان است. بیش فعالی (ADHD) چیست؟

برچسب‌ها: نقص توجهبیش فعالیکم تمرکزی
نوشته شده توسط دکتر محمدرضا شمس انصاریShamsansari در 18:29 |  لینک ثابت   • نظر بدهید

پنجشنبه بیست و یکم شهریور 1392

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی

یش فعالی شایع ترین اختلال روانپزشکی کودکان و نوجوانان بوده که امروزه بسیاری از والدین را درگیر کرده است.

کودکانی که دچار بیش فعالی از نوع پرتحرکی هستند بچه هایی بیقرار و ناآرام هستند که هیچگاه در یک جا به شکل ثابت نمی نشینند و دائم در حال راه رفتن هستند که این مشکلات در مدرسه نمود بیشتری پیدا می کند چرا که با رفتارهای خود موجب برهم زدن نظم کلاس شده و یا اگر بتوانند خود را کنترل کنند دائما بر روی صندلی خود در حال تحرک هستند و اصطلاحی که معمولا در مورد این گروه از بچه ها به کار می برند این است که گویا موتوری به پای این کودکان وصل شده که از ابتدای روز تا اواخر شب دائم روشن بوده و خاموشی ندارد.این کودکان از انجام رفتارهای پرخطر لذت می برند و پرحرفی مشخصه دیگر این گروه از کودکان بیش فعال است.

علائم کودکان بیش فعال از نوع کم توجه کودکانی هستند که دائما در حال رویا پردازی بوده و این موجب عدم تمرکز در این کودکان می شود که این مشکل هم در مدرسه بیشتر خود را نشان می دهد.


این کودکان علاقه ای به انجام تکالیفی که نیاز به دقت زیادی دارد، نداشته و برای درس خواندن مشکل دارند به عنوان مثال زمانی که در کلاس درس معلم در حال دیکته به بچه ها است کودک بیش فعال در اکثر مواقع ممکن است به دلیل عدم تمرکز و توجه کلماتی را که نوشتن آن را هم بلد است جا بیندازد در حالی که در منزل زمانی که مادر وی به او متنی را دیکته می کند به دلیل توجه مادر بر روی وی و اینکه کودک تنها است و کسی در اطراف وی نیست به خوبی دیکته را نوشته و نمره خوبی هم کسب می کند.

این کودکان در نوشتن تکالیف در منزل مشکل دارند و با گوشزدهای مکرر والدین و با تاخیر زیاد تکالیف خود را انجام می دهند.مشخصه دیگر کودکان بیش فعال نوع کم توجه، فراموشکاری آنان است به طوری که ممکن است دائما وسایل خود را در مکانی گم کرده و یا جا بگذارند همچنین این کودکان در برنامه ریزی برای کارهای خود مشکل دارند به عنوان مثال اگر قرار باشد سه تا کار را در روز انجام دهد نمی داند اول کدام یک را در اولویت قرار دهد و نمی تواند از پس آن برآید و معمولا والدین وی برایش برنامه ریزی می کنند و همیشه باید کسی وی را در برنامه ریزی برای کارهایش کمک کند.

نوع دیگر بیش فعالی، رفتارهای تکانه ای کودک است و مشخصه بارز کودکان بیش فعال با رفتارهای تکانه‌ای این است که صبر و تحمل کمی دارند و میان صحبت های دیگران می پرند و نمی توانند صبر کنند که صحبت های طرف مقابل تمام شود و یا حوصله ایستادن داخل صف در حیاط مدرسه ندارند.

ممکن است که کودکان بیش فعال تمام معیارها و علائم ذکر شده را نداشته باشند اما این کودکان بایستی حداقل معیارها را داشته باشند و چنین نیست که هر کودکی که شیطنت دارد را جزء کودکان بیش فعال به حساب آوریم بلکه باید در نظر داشت که بیش فعالی باعث می شود عملکرد کودک افت واضحی پیدا می کند و یا در ارتباط با دوستان ناموفق باشد و با تشخیص روانپزشک کودک است که مشخص می شود کودکی طبیعت پرتحرکی دارد و یا دچار بیش فعالی است.

بیش فعالی معمولا در پسران شیوع بیشتری دارد اما اتفاق نظری در این مورد وجود ندارد چرا که گفته می شود میزان ارجاع کودکان بیش فعال پسر بیشتر است و به همین دلیل گمان می شود بیش فعالی در پسران شیوع بیشتری دارد.

** علل بروز بیش فعالی کودکان

بیش فعالی در بیشتر موارد علت واضحی ندارد اما نکته مهم در این میان ژنتیک و عوامل بیولوژیک است که نقش مهمی در بروز این اختلالات در کودک دارد.

نقش تغذیه در بروز بیش فعالی و یا بهبود آن مسئله ای است که هنوز ثابت نشده است و در برخی مطالعات گفته شده مصرف اسیدهای چرب و برخی ویتامین ها موجب بهبود بیش فعالی می شود اما مطالعات فعلی هنوز آن را اثبات نکرده است و می توان در کنار مصرف داروها برای درمان بیش فعالی از مصرف اسیدهای چرب و امگا3 نیز استفاده کرد و ضرری هم برای کودک ندارد اما نمی توان صرفا از آن برای درمان بیش فعالی کودک استفاده کرد.

درمان های دارویی و به کارگیری روش های شناخت درمانی و آموزش فرزند پروری به والدین از جمله روش های درمان بیش فعالی کودک و نوجوان است.



نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.